Juliusz Żukowski

Jego szachowa kariera rozpoczęła się w 1902 roku, kiedy to zadebiutował na arenie turniejowej biorąc udział w korespondencyjnych zawodach organizowanych przez pismo "Szachmatnoje obozrenije". W tej rywalizacji udało mu się m.in. zremisować partię z przyszłym mistrzem świata, Aleksandrem Alechinem. Mimo to, finalny wynik 2½ punktów na 18 partii pozwolił mu zająć IX-X miejsce w gronie dziesięciu uczestników.

Bez znaczących sukcesów Żukowski uczestniczył w turniejach klubowych w Petersburgu w latach 1903, 1904 i 1907. W mistrzostwach Warszawskiego Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej w 1904 roku również zajął odległą lokatę, ponosząc porażki z takimi znakomitymi szachistami jak Aleksander Flamberg oraz Salomon Langleben. W związku z tym, Żukowski zrezygnował z wyjazdu na turniej amatorów w niemieckim Barmen w 1905 roku, gdzie miałby szansę rywalizować z renomowanymi szachistami, takimi jak Horatio Caro, Georg Marco, Ignacy Popiel, Akiba Rubinstein, Aron Nimzowitsch i innymi.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, Żukowski osiedlił się w Krakowie, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu szachowym miasta. Brał udział w działalności Krakowskiego Klubu Szachistów, pełniąc funkcję prezesa od 1928 roku aż do wybuchu II wojny światowej. W 1933 roku został uhonorowany tytułem członka honorowego klubu. Żukowski odnosił liczne sukcesy w mistrzostwach Krakowskiego Klubu Szachistów, zajmując w 1925 i 1926 roku III miejsce, dzielone II-III miejsce w 1927 roku, oraz II miejsce w latach 1928 i 1930.

U schyłku lat trzydziestych XX wieku Żukowski ufundował również puchar do rywalizacji drużynowej szachistów z Krakowa i Śląska. Zajmował się także kompozycją szachową, współpracując z Dawidem Przepiórką, a swoje prace publikował w czasopiśmie "Ilustracja Polska".

Okres okupacji to czas, w którym Żukowski kontynuował grę w szachy w krakowskiej kawiarni "Plastyków". Niestety, został tam aresztowany przez Niemców, a nie ma pewnych informacji odnośnie jego dalszych losów, choć istnieją przypuszczenia, że zmarł niedługo potem w więzieniu.