Artur Gerwin, urodzony 13 września 1909 roku w Łomży, był znaczącą postacią w polskim kościele ewangelicko-augsburskim. Jego kariera duchownego rozpoczęła się w 1932 roku, kiedy to objął stanowisko proboszcza Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Jaworzu, gdzie pełnił swoje obowiązki przez siedem lat, do 1939 roku.
Po tym okresie Gerwin stał się wieloletnim drugim proboszczemParafii Ewangelicko-Augsburskiej w Cieszynie, jednocześnie angażując się w działalność lokalnej społeczności wyznaniowej. W latach 1963-1967 powrócił jako proboszcz tej parafii, sprawując funkcję duchowego przewodnika dla jej wiernych.
Jako świadek tragicznych wydarzeń, Gerwin był również więźniem obozów koncentracyjnych, takich jak KL Sachsenhausen oraz KL Dachau, co nadaje jego biografii szczególnego znaczenia w kontekście historii XX wieku w Polsce.
Życiorys
Artur Gerwin przyszedł na świat 13 września 1909 roku w Łomży, jako syn Fryderyka Artura Gerwina, który był prywatnym urzędnikiem, oraz jego żony Marty z Kolbergów. Jego przodkowie wywodzą się z francuskich hugenotów, którzy na przełomie XVII wieku osiedlili się w Prusach Książęcych, skąd dziadek Artura, Fryderyk Gerwin, przybył do Polski. W trakcie I wojny światowej rodzina Gerwinów została deportowana w głąb Rosji. Po wojnie wrócili, osiedlając się w Łomży, gdzie w 1918 roku Artur rozpoczął edukację w Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki.
W 1926 roku rozpoczął studia na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego, które zakończył w 1931 roku. W dniu 11 października 1931 roku został ordynowany na duchownego w Warszawie przez księdza doktora biskupa Juliusza Burschego. Wkrótce podjął pierwszą posługę jako wikariusz w Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Ustroniu. Dnia 14 grudnia 1932 roku został mianowany proboszczem Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Jaworzu, w której pracował aż do aresztowania przez Gestapo, które miało miejsce tuż po wybuchu II wojny światowej, 14 grudnia 1939 roku.
Podczas swojej działalności w Jaworze, Artur Gerwin zainicjował rozbudowę kościoła w Jasienicy, wyposażył kaplicę w Wieszczętach w dzwony oraz przeprowadził generalny remont kościoła w Jaworzu, obejmujący między innymi elektryfikację. Równocześnie pełnił funkcje w zarządach organizacji, takich jak Bratnia Pomoc im. Gustawa Adolfa oraz Stowarzyszenie Księży Ewangelickich w RP. W okresie 1940-1945 był więźniem obozów koncentracyjnych KL Sachsenhausen i KL Dachau.
Po wyjściu z obozu, od 1941 roku, zmuszony był do pracy jako robotnik przymusowy w cieszyńskiej fabryce chemicznej Avenarius. Po kolejnych aresztowaniach przez Gestapo zdecydował się na ucieczkę z Cieszyna, a następnie podjął pracę w zakładach chemicznych w Kędzierzynie-Koźlu, gdzie jego zdrowie zaczęło się pogarszać. W 1944 roku przeszedł osiem operacji, które całkowicie uniemożliwiły mu dalsze wykonywanie pracy.
Po wojnie, od czerwca 1945 roku, Artur Gerwin konsekrował swoje życie w Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Cieszynie. 22 lutego 1948 roku został wybrany na drugiego proboszcza tej parafii, a w 1963 roku, po przejściu na emeryturę księdza Oskara Michejdy, objął stanowisko pierwszego proboszcza, które pełnił aż do swojej przedwczesnej śmierci 22 sierpnia 1967 roku.
W ciągu swojego życia, Artur Gerwin był zaangażowany w działalność administracyjną w wyższych strukturach kościelnych. Sprawował różnorodne funkcje takie jak radca i wiceprezes Konsystorza, członek Synodu Kościoła, sekretarz Wydziału Synodalnego, a także członek komisji egzaminacyjnej kandydatów na duchownego przy Konsystorzu. Jako przedstawiciel polskiego Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego uczestniczył w wielu międzynarodowych konferencjach, miedzy innymi w konferencji Luterańskich Kościołów Mniejszościowych Europy w Wiedniu oraz w Walnym Zgromadzeniu Światowej Federacji Luterańskiej w Helsinkach w 1963 roku.
Artur Gerwin był również aktywny w życiu społecznym, angażując się w działalność Towarzystwa Historycznego, Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego oraz Klubu Propozycji w Cieszynie, gdzie wygłaszał referaty promujące ideę chrześcijańskiego pojednania. W 1956 roku został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.
Życie prywatne
Artur Gerwin, znany ze swojego życia zawodowego, również prowadził bogate życie prywatne. Był żonaty z Wandą z Wałaskich przez 34 lata, a ich związek zaowocował dwójką dzieci: córką Krystyną oraz synem Piotrem. Oboje zdecydowali się na karierę w medycynie, co pokazuje, jak silne było ich rodzinne dziedzictwo.
Siostra Artura, Cecylia, także podjęła ważną decyzję o kierunku swoich studiów. Była pierwszą kobietą, która ukończyła Wydział Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego, co czyni ją osobą niezwykle zasłużoną w tej dziedzinie. Następnie pracowała w Ewangelickim Gimnazjum Anny Wazówny w Warszawie, gdzie wnosiła swój wkład w edukację młodego pokolenia.
Niestety, Cecylia zmarła w 1943 roku po długiej i ciężkiej chorobie, co było wielką stratą dla jej bliskich oraz społeczności, w której funkcjonowała.
Przypisy
- a b c d e f g h RyszardR. Janik RyszardR., Wspomnienie [online], Parafia w Jaworzu [dostęp 06.04.2023 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Michał Piaszczyński | Andrzej Komorowski | Robert Grzegorz GundlachOceń: Artur Gerwin