Stanisław Zygmunt Wróblewski, urodzony w 1878 roku w Łomży, był wybitnym inżynierem i profesorem na Politechnice Petersburskiej. Jego prace koncentrowały się głównie w obszarze budownictwa oraz systemów kanalizacyjnych i wodociągowych.
Jako specjalista dostarczał innowacyjnych rozwiązań w projektowaniu systemów kanalizacyjnych i wodociągów dla wielu miast, w tym m.in. dla:
- Taganroga,
- Murmańska,
- Petersburga,
- Astrachania,
- Iwanowa-Dezniezieńska.
Wróblewski zmarł 23 kwietnia 1924 roku w Łodzi, pozostawiając po sobie znaczący dorobek inżynieryjny, który miał wpływ na rozwój infrastruktury wielu miast.
Życiorys
W 1901 roku Stanisław Wróblewski uzyskał dyplom na Instytucie Inżynierów Cywilnych w Petersburgu. Po ukończeniu studiów wkrótce objął stanowisko docenta, a później profesora na Politechnice Petersburskiej. Jego profesjonalna kariera obejmowała również rolę naczelnym inżynierem zajmującym się kanalizacją oraz wodociągami w Petersburgu. W latach 1919-1922 zarządzał Działem Techniki Sanitarnej, który powstał dzięki wsparciu Fundacji Rockefellera w Państwowej Szkole Higieny w Warszawie. Po tym etapie kierował także właśnie tą szkołą.
Pod kątem swojego rozwoju zawodowego, Wróblewski miał zaszczyt być zapraszanym przez Fundację Rockefellera do wyjazdów do Stanów Zjednoczonych, Anglii oraz Belgii, gdzie miał okazję pogłębiać swoją wiedzę w dziedzinie inżynierii sanitarnej. Następnie, jego kariera doprowadziła go do roli stałego konsultanta dla magistratu w Łodzi, gdzie zajmował się sprawami wodociągów i kanalizacji.
W ciągu swojej kariery Wróblewski stał się także autorem licznych prac naukowych, w tym tytułów takich jak „Obliczanie sieci rur wodociągowych” oraz „Łaźnie i budynki kąpielowe”. Dodatkowo, jego wkład obejmował projekty dotyczące systemów kanalizacyjnych oraz wodociągowych w wielu miastach rosyjskich, w tym w Taganrogu, Murmańsku, Petersburgu, Astrachani oraz Iwanowo-Dezniezieńsku.
Życie prywatne
Stanisław Wróblewski był synem Konstantego i Antoniny, z domu Kochanowicz. Miał żonę, Elżbietę. Zmarł i został pochowany 26 kwietnia 1924 roku w Łodzi. W pogrzebie wzięli udział różni prominentni przedstawiciele, w tym wiceprezydent Łodzi – Wacław Wojewódzki oraz dyrektor Państwowej Szkoły Higieny – Czesław Wroczyński. Obecni byli także przedstawiciele Państwowego Zakładu Higieny oraz urzędnicy Generalnej Dyrekcji Służby Zdrowia.
Przypisy
- a b Wspomnienie pośmiertne, „Kurjer Warszawski” (121), crispa.uw.edu.pl, 30.04.1924 r. [dostęp 05.11.2023 r.]
- a b Prof. Stanisław Wróblewski, „Kurjer Poranny” (120), 02.05.1924 r., s. 5.
- a b nekrolog, „Głos Polski” (114), bc.wbp.lodz.pl, 26.04.1924 r., s. 5 [dostęp 04.11.2023 r.]
- a b c d Z żałobnej karty. Ś.P. profesor inż. Stanisław Wróblewski, „Republika”, bc.wbp.lodz.pl, 25.04.1924 r. [dostęp 04.11.2023 r.]
- a b Zespół: 1563d / Akta stanu cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej św. Krzyża w Łodzi; Jednostka: 1924 / Z-1924; Katalog: Zgony; Lata: 1924 [online], metryki.genealodzy.pl, s. 381 [dostęp 26.06.2024 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inżynieria i technologie":
Józef Zbigniew Polak | Wiktor Narkiewicz | Michał Godlewski (inżynier) | Jerzy TuszowskiOceń: Stanisław Wróblewski (inżynier)