UWAGA! Dołącz do nowej grupy Łomża - Ogłoszenia | Sprzedam | Kupię | Zamienię | Praca

Bronisław Karbowski


Bronisław Karbowski, znany również jako Berek Karbowski, to postać o niezwykle interesującym życiorysie. Urodził się 24 października 1884 roku w Łomży, gdzie rozpoczął swoją edukację oraz późniejszą karierę zawodową.

Był uznawanym lekarzem laryngologiem, który zdobył tytuł doktora medycyny. Jego zaangażowanie w medycynę, a szczególnie w dziedzinę laryngologii, przyczyniło się do licznych osiągnięć w tej specjalizacji.

Dodatkowo, Bronisław Karbowski służył jako major rezerwy służby zdrowia Wojska Polskiego, co świadczy o jego znaczeniu nie tylko w medycynie, ale również w obronności kraju.

Niestety, wiosną 1940 roku stał się ofiarą tragicznych wydarzeń – zbrodni katyńskiej. Jego życie i kariera są przykładem poświęcenia i oddania dla społeczności oraz państwa, a pamięć o nim trwa w historii Polski.

Życiorys

Bronisław Karbowski urodził się w rodzinie żydowskiej, jako syn Leona oraz Estery z domu Fridberg. Jego edukacja rozpoczęła się na Uniwersytecie Zuryskim, a kontynuowana była w Berlinie, Monachium oraz na Uniwersytecie Kazańskim. Udało mu się ukończyć studia lekarskie, co zaowocowało uzyskaniem tytułu doktora medycyny.

W obliczu wybuchu I wojny światowej, Karbowski złożył przysięgę w Armii Imperium Rosyjskiego, a następnie przeszedł do Armii Polskiej we Francji. Po tym, jak Polska odzyskała niepodległość, zdecydował się wstąpić do Wojska Polskiego. Podczas wojny polsko-bolszewickiej pełnił rolę komendanta szpitala polowego nr 207. Już 1 czerwca 1919 roku awansowano go do stopnia majora, a w późniejszych latach został przydzielony do kadry zapasowej 9 Szpitala Okręgowego.

W latach 1933–1939 pełnił odpowiedzialną funkcję ordynatora oddziału otolaryngologicznego w Szpitalu Starozakonnych z siedzibą w Warszawie. W tym czasie współpracował z Teofilem Simchowiczem, dyrektorem Warszawskiego Instytutu Neurobiologicznego im. E. Flataua, który miał swoją siedzibę przy ulicy Puławskiej 41. Oprócz praktyki medycznej, Bronisław Karbowski publikował także wiele prac naukowych.

Karbowski był zasymilowanym Żydem. Jego żoną była Paulina Seidenbeutel, z którą miał syna Kazimierza, który żył w latach 1925–2012. Rodzina mieszkała przy ulicy Ludwika Zamenhofa 6/21 w Warszawie.

W sierpniu 1939 roku, Bronisław został zmobilizowany z powodu narastającego zagrożenia wojennego. Po agresji Związku Radzieckiego na Polskę, niestety, został aresztowany i osadzony w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku stracił życie z rąk funkcjonariuszy NKWD w Charkowie, a jego ciało potajemnie pochowano w bezimiennej mogile zbiorowej w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku, miejsce to oficjalnie nosi nazwę Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie. Figuruje także na Liście Starobielskiej NKWD, pod pozycją 1462.

Upamiętnienie

5 października 2007 roku, minister obrony narodowej, Aleksander Szczygło, pośmiertnie nadał Bronisławowi Karbowskiemu stopień podpułkownika. Uroczystość związana z tym awansem miała miejsce 9 listopada 2007 w Warszawie, podczas wydarzenia pod nazwą „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Był to ważny moment, który posłużył do uczczenia dziedzictwa i poświęcenia bohaterów.

Symboliczny grób Bronisława Karbowskiego usytuowany jest na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie, gdzie spoczywa również jego żona. Jest to miejsce, które przyciąga wielu, pragnących oddać hołd jego pamięci.

W ramach akcji „Katyń… pamiętamy” oraz „Katyń… Ocalić od zapomnienia”, postanowiono w Łomży posadzić Dąb Pamięci, który ma na celu honorowanie Bronisława Karbowskiego oraz pamięć o tych, którzy zginęli. Wydarzenia te pokazują, jak ważne jest pielęgnowanie pamięci o bohaterach oraz ich wkład w historię.

Publikacje

Bronisław Karbowski w swoim dorobku naukowym ma szereg znaczących publikacji, które przyczyniły się do rozwoju medycyny.

  • 1932: Uwagi w sprawie leczenia nowotworów przysadki mózgu radem,
  • 1937: Dalsze obserwacje nad ropniami przestrzeni pajęczynówkowej (absc. subduralis resp. intermeni gealis) w następstwie schorzeń jam obocznych nosa.

Odznaczenia

Bronisław Karbowski był osobą, która otrzymała szereg odznaczeń za swoje zasługi. Wśród nich wyróżnia się Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921, który upamiętnia uczestnictwo w tym ważnym dla Polski konflikcie zbrojnym.

Kolejnym znaczącym odznaczeniem, które otrzymał, jest Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości. Przyznawany on był osobom, które włożyły wysiłek w dostąpienie niepodległości Polski i jej rozwój w pierwszych latach po 1918 roku.

Przypisy

  1. Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 15 [dostęp 24.10.2024 r.]
  2. Zbrodnia katyńska, między prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 17.09.2024 r.]
  3. Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 26.08.2024 r.]
  4. Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 28.08.2024 r.]
  5. „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 15.09.2023 r.]
  6. Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  7. Barbara Sułek-Kowalska: Imię wieczyste i niezniszczalne. opoka.org.pl. [dostęp 07.12.2014 r.]
  8. Zofia Podgórska-Klawe: Szpital Starozakonnych w Warszawie cz.2. tlw.waw.pl. [dostęp 07.12.2014 r.]
  9. Lista Żydów oficerów polskich, jeńców wojennych z obozu w Starobielsku, zamordowanych w Charkowie. rp.pl. [dostęp 07.12.2014 r.]
  10. Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 313. ISBN 83-7001-294-9.
  11. Księga Cmentarna Charkowa 2003, s. 212.
  12. Księga Cmentarna Charkowa 2003, s. LXXIV.
  13. Rocznik Towarzystwa Naukowego Warszawskiego 25, 1932.
  14. Żydowski lekarze.

Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":

Janina Makowska | Jacek Śniegocki | Janusz Leydo | Leopold Rejniak | Tadeusz Michał Kraszewski

Oceń: Bronisław Karbowski

Średnia ocena:4.65 Liczba ocen:17