Zbigniew Bargielski

---

Życiorys

Zbigniew Bargielski, wybitny kompozytor i pedagog muzyczny, rozpoczął swoją edukację prawniczą na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, gdzie studiował w latach 1954–1958. Po ukończeniu studiów przeniósł się do Warszawy, aby rozpocząć kształcenie w zakresie kompozycji w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Jego nauczycielem był Tadeusz Szeligowski, a po jego zmarciu kontynuował naukę u Bolesława Szabelskiego w Katowicach, gdzie uzyskał dyplom w 1964 roku.

W latach 1966–1967 Bargielski poszerzał swoje umiejętności w Paryżu, ucząc się u Nadii Boulanger. W 1972 roku studiował w Hochschule für Musik w Grazu. Po wyjeździe do Austrii w 1976 roku nauczał w szkole muzycznej w Bruck an der Mur, a w 1977 roku związał się z bydgoską Państwową Wyższą Szkołą Muzyczną. W 1986 roku był stypendystą Deutscher Akademischer Austauschdienst w Darmstadt. Od 2002 roku prowadzi zajęcia z kompozycji w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy oraz w Krakowie.

Bargielski jest znanym artystą, którego utwory miały swoją premierę na wielu prestiżowych festiwalach muzycznych, takich jak Warszawska Jesień, Festival de Paris czy Steirischer Herbst organizowany w Grazu. Jego muzyka była wykonywana nie tylko w Polsce, ale również w wielu krajach europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych, Australii i Ameryce Południowej.

W karierze kompozytorskiej zdobył wiele nagród, w tym pierwszą w 1965 roku na Konkursie Młodych ZKP za utwór „Parades”. W 1981 roku otrzymał wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu. W 1990 roku został uhonorowany medalem „Zasłużony dla kultury polskiej”, a w 1995 roku Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta. Na szczególne wyróżnienie zasługuje także Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, który nadał mu Bogdan Zdrojewski w dniu 24 lutego 2011 roku.

Wybrane kompozycje

Przyjrzyjmy się życiu i twórczości Zbigniewa Bargielskiego, który pozostawił po sobie bogaty dorobek kompozytorski. Jego wybrane dzieła to znakomite przykłady sztuki muzycznej, w której łączą się różnorodne style i formy. Oto niektóre z nich:

• Danton, opera według G. Büchnera (1968–1969),
• Ein Zimmer na zespół kameralny (1972),
• Koncert na perkusję i orkiestrę (1975),
• Koncert na skrzypce i orkiestrę (1976),
• Kwartet smyczkowy ,,Alpejski” (1976),
• Klatka dla motyli na kwintet dęty (1978),
• W małym dworku, opera (1979),
• II Kwartet smyczkowy ,,Wiosenny” (1980),
• Historyjki wiedeńskie na dwa fortepiany (1981),
• Sonnenlieder na głosy, chór i zespół kameralny (1983),
• Wyprawa w niewysłowioność na orkiestrę (1986),
• III kwartet smyczkowy ,,Martwa natura z krzykiem” (1985–1986),
• Ziemia niczyja, oratorium (1989),
• Cha-ord na orkiestrę (1990),
• Concertino na fortepian i orkiestrę (1995),
• Tango na zespół kameralny (1997),
• V Kwartet smyczkowy 'Le temps qui n’est plus’ (2001),
• Le cristal flamboyant na klawesyn i taśmę (2002),
• L’espace attrapè na orkiestrę (2005),
• Espace attrape na orkiestrę (2006),
• Nokturn w czerwieni i błękicie na skrzypce i orkiestrę smyczkową (2007),
• Koncert na trąbkę i orkiestrę (2007),
• Kwartet smyczkowy nr 6 „Dramatyczny” (2008).

Wszystkie te dzieła ukazują niezwykłe umiejętności Bargielskiego oraz jego wkład w rozwój muzyki współczesnej.

---

Oceń: Zbigniew Bargielski

---