Stanisław Mojkowski to postać, która zapisała się w historii Polski dzięki swoim znaczącym osiągnięciom w dziedzinie prawa oraz dziennikarstwa. Urodził się 18 lutego 1911 roku w Łomży, gdzie spędził część swojego młodzieńczego życia, rozwijając swoje zainteresowania oraz aspiracje zawodowe.
W ciągu swojej kariery, Mojkowski nie tylko zdobył wykształcenie prawnicze, ale również aktywnie uczestniczył w życiu politycznym kraju. Był posłem na Sejm PRL, gdzie zasiadał przez trzy kadencje: IV, V oraz VI, co pokazuje jego wpływ na kształt polityki w okresie PRL.
Zmarł 12 sierpnia 1978 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie ślad zarówno jako prawnik, jak i dziennikarz, który angażował się w sprawy publiczne. Jego dziedzictwo jest ważnym elementem polskiej historii.
Życiorys
Stanisław Mojkowski był postacią znaczącą w historii Polski. Ukończył studia na Wydziale PrawaUniwersytetu Warszawskiego, co stanowiło fundament jego kariery zawodowej. W 1939 roku brał udział w wojnie obronnej, a po jej zakończeniu, w wyniku trudnych okoliczności, w latach 1939–1945 przebywał w niemieckim obozie jenieckim w Woldenbergu. Po wojnie nawiązał swoje pierwsze kroki zawodowe w Katowicach.
W 1949 roku wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, co otworzyło mu drogę do związania swojej kariery z polityką. W latach 1952–1966 pełnił zaszczytną funkcję redaktora naczelnego w kilku polskich gazetach, takich jak „Dziennik Zachodni”, „Głos Wybrzeża”, „Dziennik Łódzki” oraz „Głos Robotniczy”. Jego działalność w mediach została doceniona, co doprowadziło go do pozycji redaktora naczelnego „Trybuny Ludu” w latach 1967–1972. Następnie, aż do swojej śmierci, pełnił rolę prezesa Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa-Książka-Ruch”.
W latach 1964–1974 zasiadał również w zarządzie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Jako członek Komitetu Centralnego PZPR, do którego przynależał w latach 1968–1975, odgrywał istotną rolę w polskiej polityce. Zasiadał także w Centralnej Komisji Rewizyjnej partii aż do końca swojego życia. Stanisław Mojkowski był wielokrotnie wybierany jako poseł na Sejm PRL, uzyskując mandat w wyborach 1965, 1969 oraz 1972 roku, reprezentując kolejno okręg Sieradz i dwukrotnie Szczecinek. Wchodząc w skład Komisji Spraw Zagranicznych oraz Komisji Kultury i Sztuki, przez VI kadencję pełnił rolę zastępcy przewodniczącego.
W życiu prywatnym był ojcem sędzi Małgorzaty Mojkowskiej. Po jego śmierci w dniu 16 sierpnia 1978 roku, Stanisław Mojkowski znalazł ostatni spoczynek w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B4-tuje-7). Uroczystości pogrzebowe miały uroczysty charakter, a wzięli w nich udział m.in. sekretarze Komitetu Centralnego PZPR Jerzy Łukaszewicz oraz Ryszard Frelek. Wśród zgromadzonych znajdowali się również przedstawiciele prasy, radia oraz telewizji z całego kraju.
W imieniu KC PZPR, przemówienie wygłosił przewodniczący Centralnej Komisji Rewizyjnej PZPR Arkadiusz Łaszewicz, a ze strony środowiska dziennikarskiego swoje hołdy oddał redaktor naczelny „Trybuny Ludu” Józef Barecki.
Odznaczenia
Stanisław Mojkowski otrzymał wiele uznawanych odznaczeń, które stanowią dowód jego zasług i oddania dla kraju.
- Order Sztandaru Pracy I klasy,
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski,
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie),
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955),
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego (1966).
Przypisy
- Rada Sądownictwa nie zajmie się wypowiedzią prezydenta o sędzi Mojkowskiej [online], wp.pl, 12.09.2006 r.
- Nadzwyczajna sesja Sejmu, „Trybuna Robotnicza”, nr 172, 22.07.1966 r., s. 1
- „Trybuna Robotnicza”, nr 187 (10 668), 17.08.1978 r., s. 2
- M.P. z 1955 r. nr 45, poz. 441
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Mariusz Chrzanowski | Roman Dąbrowski (socjalista) | Zenon Białobrzeski | Eugeniusz Śmiarowski | Jerzy Kurcyusz | Sławomir Zgrzywa | Stanisław Żochowski | Wojciech Dzierzgowski (polityk) | Mieczysław Czarnecki | Andrzej Fedorowicz (polityk) | Ryszard Bender | Józef Niski | Jan Harusewicz | Michał Jach | Jarosław Schabieński | Anatoliusz Miszak | Andreas Friedrich Gruenauer | Jerzy Żyżyński | Maria Moczydłowska | Jan JarotaOceń: Stanisław Mojkowski