Kazimierz Grabowski (generał)

---

Życiorys

Kazimierz Grabowski przyszedł na świat 22 lutego 1866 roku w Łomży. Był synem Jana, który pracował jako urzędnik w Izbie Skarbowej, oraz Wiktorii z Mirgerów. Swoją edukację rozpoczął w gimnazjum filologicznym w rodzinnej Łomży, a następnie kontynuował naukę w Szkole Junkrów. W dniu 18 marca 1886 roku rozpoczął służbę w armii Imperium Rosyjskiego. Wydarzenia I wojny światowej przyniosły mu nowe wyzwania, a we wrześniu 1914 roku został wzięty do niewoli przez Niemców, w której trwał aż do października 1918 roku.

Po zakończeniu działań wojennych, 13 grudnia 1918 roku, Kazimierz Grabowski został przyjęty do Wojska Polskiego, a jego stopień majora, nadany 7 listopada 1918 roku, został zatwierdzony. Krótko po tym, 10 stycznia 1919 roku, otrzymał przydział do Powiatowej Komendy Uzupełnień w Łowiczu, gdzie pełnił funkcję zastępcy komendanta (w lipcu przemianowanej na PKU 10 pp). W kolejnych miesiącach, 12 września 1919 roku, przeniesiono go do Powiatowej Komendy Uzupełnień 25 pp w Miechowie, gdzie objął stanowisko komendanta. 12 grudnia tego samego roku dostał przeniesienie do PKU 36 pp w Mińsku Mazowieckim.

15 lipca 1920 roku, odnotowano zatwierdzenie Grabowskiego w stopniu majora piechoty, przynależnego do grupy oficerów, którzy wcześniej służyli w Korpusach Wschodnich oraz w armii rosyjskiej. Po krótkim okresie, 29 lipca 1920 roku, przeniesiono go do Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce”, gdzie objął stanowisko szefa Wydziału V. Po reformie DOGen. „Kielce” w listopadzie 1921 roku, w wyniku przeniesienia do Przemyśla, stał się szefem Szefostwa Poborowego.

W latach 1921-1922, jednostką macierzystą Kazimierza Grabowskiego był 4 Pułk Piechoty Legionów. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika, przysługującym mu od 1 czerwca 1919 roku z pierwszą lokatą w korpusie oficerów piechoty. W dniu 27 września 1923 roku, minister spraw wojskowych generał broni Stanisław Szeptycki na łamach „Polski Zbrojnej” oddał cześć tytularnemu generałowi brygady Grabowskiemu, podkreślając jego zasługi, jakie wniósł w organizację oraz administrację wojskową.

Na koniec października 1923 roku, z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego, Kazimierz Grabowski został przeniesiony w stan spoczynku z tytularnym stopniem generała brygady. Po zakończeniu służby osiedlił się w Przemyślu. Tam, w dniu 1 marca 1931 roku, zmarł, a jego ostatnim miejscem spoczynku stał się cmentarz Główny w Przemyślu (kwatera 19, rząd 6, grób 7). W 2015 roku nagrobek generała został odrestaurowany dzięki staraniom Towarzystwa Przyjaciół Przemyśla i Regionu. Opiekę nad grobem sprawuje Bieszczadzki Oddział Straży Granicznej.

Kazimierz Grabowski był żonaty z Zofią z Irzkowskich, z którą doczekał się jednego dziecka.

Awanse

Kazimierz Grabowski miał zdobytą ścieżkę kariery wojskowej w ciągu swojej służby, która obejmowała wiele istotnych awansów.

• podporucznik – 1889,
• porucznik – 1893,
• sztabskapitan – 1897,
• kapitan – 1905,
• major – 1918,
• pułkownik – 1921,
• tytularny generał brygady – 1923.

---

Oceń: Kazimierz Grabowski (generał)

---