Stanisław Kraiński, urodzony 23 września 1905 roku w Łomży, jest postacią, której historia związana jest z tragicznymi wydarzeniami drugiej wojny światowej. Był on kapitanem Wojska Polskiego, a jego życie zakończyło się wiosną 1940 roku w Katyniu, gdzie stał się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej.
Jego losy odzwierciedlają losy wielu żołnierzy, którzy zdeterminowani walczyli za ojczyznę i ponieśli ostateczną ofiarę w imię obrony wartości, w które wierzyli.
Życiorys
Stanisław Kraiński był synem Aleksandra. 15 sierpnia 1930 roku, po zakończeniu edukacji w szkole podchorążych, otrzymał awans na podporucznika, który datowano na ten sam dzień, uzyskując 39. lokatę w korpusie oficerów artylerii. Po tym wydarzeniu został przydzielony do 18 pułku artylerii lekkiej stacjonującego w Ostrowi Mazowieckiej.
Latem 1935 roku nastąpiło jego przeniesienie do 4 batalionu czołgów i samochodów pancernych w Brześciu. W trakcie kampanii wrześniowej w 1939 roku dowodził 91 samodzielną kompanią czołgów rozpoznawczych. 8 września 1939 roku opuścił swoją jednostkę, aby udać się do Brześcia i uzyskać pomoc techniczną. Niestety, po 17 września 1939 roku wpadł w ręce radzieckich żołnierzy i został uwięziony w Kozielsku, gdzie wiosną 1940 roku padł ofiarą zbrodni katyńskiej.
Po latach, 5 października 2007 roku, Minister Obrony Narodowej zdecydował o jego pośmiertnym awansie do stopnia majora. Uroczystość ogłoszenia tego awansu miała miejsce 9 listopada 2007 roku w Warszawie, jako część wydarzenia „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. W celu upamiętnienia Stanisława Kraińskiego, w ramach akcji „Katyń… pamiętamy” / „Katyń… Ocalić od zapomnienia”, w Zespole Szkół Ekonomicznych i Ogólnokształcących nr 6 w Łomży zasadzono Dąb Pamięci jego honoru.
Przypisy
- Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 10 z 04.07.1935 r.
- Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 13 z 15.08.1930 r.
- Marian Żebrowski, Zarys historii polskiej broni pancernej 1918-1947, Zarząd Zrzeszenia Kół Oddziałowych Broni Pancernej, Londyn 1971, s. 310 podał błędne brzmienie nazwiska „Krasiński”.
- Szkoły Podchorążych Artylerii lub Szkoły Podchorążych dla Podoficerów.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Bolesław Mucharski | Gustaw Konstanty Żebrowski | Eugeniusz Jasiewicz | Władysław Bereza | Władysław Markiewicz-Dowbor | Kazimierz Grabowski (generał) | Jerzy Jarnuszkiewicz (harcerz) | Eugeniusz Galiński | Jan Kowalski (oficer) | Siergiej Puzicki | Jan Jaworowski | Jerzy Jasiewicz | Włodzimierz Wiśniewski (powstaniec warszawski) | Mieczysław Bruszewski | Wincenty Jasiewicz | Julian Janowski | Kazimierz Kraszewski | Jan Skorobohaty-Jakubowski | Jerzy Michałowski (generał) | Jerzy ŁagodaOceń: Stanisław Kraiński